gunlerdir gidişime hazırlıyorum seni
ve kendimi
ama aklımın ucundan bile gecmiyor geri dönüslerim..
bunca yıldır ezberlediklerim
senin mavi gozlerin kısa eteklerin
isteyipte tamamlayamadıgım uzun siirlerim
lise zamanlarından kalma anılarım gibisin
aptalca ama masumdu
gulunc ama hala iz bırakanlarından
ben gittikten sonra sen hayatına devam ediceksin
aklına benden uzakta sakladıklarınla
belkide
benim oğlumla karnında
baska bir gerceklige uyanıcaksın...

her gidisimin ardından ne cok yalnızdın
simdi ben gelicem diye kapının zincirini takmıyor olmanın
baska acıklaması varmı?
ve ben nasıl bir insandımki
beklenilecegimi bile bile
ceketimi alıp cıkardım bir aksam ustu
o zincirlenemeyen kapıdan

geri donuslerime hazırlayamadıgım icin seni
belkide sırf bu yuzden uzun sure dönmezdim
bir suredir seni terkediyor sanıyordum kendimi
geri dondugumde beni ilk karsılayan kapıda
caresizlimdi
seni bırakırken en cok
canımı yakan
bu sacma sapan sana geri dönüş cümlelerimdi...