Gecenin soğuk anında geldi elime
Bir mektup hayallerimi süslüyordu güzelliğiyle
Kokusuyla sandım ki bana hayat verecek
Bilemezdim ki derdime yeni dertler ekleyecek
Yıkıldım bir anda bir daha dünya nimetlerinden
Faydalanamayacaktım sana güzel bir gül
Göndermiştim oysa ne ümitler taşıyordu içinde

Mektup hep böyle acımasız mıdır yoksa acıma
Duygusunu biz mi kaybettik zarflar güzeldir
İçinde kendini gösteren bir kağıt parçasını gördüm
Onun da hali haraptı ıslanmıştı merhamet diler gibi
Bir de seni simgeleyen ufak bir fotoğrafın vardı
Sanki ayrılık rüzgarının habercisiydi

İki üç derken son sözü söyledin
Hala söylüyorum mektuplar bu kadar acımasız mı
Yoksa biz mi kendi önümüzü göremiyoruz
Elveda diyordun mektubunda elveda diyerek
Bitiriyor dun

Geçmişe elveda diyordun yaşananlara
Son kez elveda diyordun bu canı hiçe sayarak
Ben ise kendimi avutuyordum varsın diye
Hep böyle misiniz hep acımasız mısınız
Rengi güzel kendi küçük satır melekleri

Yoksa bizmi seni bu hallere soktuk
Ama senden son İsteğim ölüm haberimi götür
O zalimane güzelime senden son İsteğim bu
Mektuplar sizsiniz beni benden eden mektuplar
Ah o zalim mektuplar son mektuba az kaldı.


İbrahim KANDAMAR
05.1.2016