sitemsiz yürüdüm…

büyük şair küçük aşk yazan salaş tiyatrolardan
ıskartaya çıkmış ispiyoncu işgal sokaklardan
yıldızlara yan bakan kırık külhan şarkılardan
bakışları kir kuşatma yüzlü kasabalardan
dağları yarık duruşu çatık koyaklardan

ve sonra sonra…sora sora…
gözlerine devrildi gecem
kendimi kendime sordum da
hiç bilinmedi benim benle bilmecem…

şikayetsiz yürüdüm…

kendisini arayan köpeklerin o telaşlı acılarından
efkarı hicrandan beter besteleri yanık kumsallardan
salya şırınga dolaşan sarhoş gülüşlerin savruluşlarından
kanına kargasına kavgasına küsmüş kaypak kaldırımlardan
incinmiş dökülmüş yetmemiş dövülmüş bulvar yosmalarından

ve düşe düşe…düşe gele…

yürüdüm

seni gördüm…

şimdi gel ellerinle uslandır beni ya da kan vursun sokaklara
bir eskici bile yok ırzına geçilmiş perilerin düşlerini alacak
masal mezarlığından gelen ölüler sus / sofraları kara
kalmadı işte hayal ekmeği bile bölüşecek akşamlar
bari sen / bari sen / bir sen susma…

sustun…

gözlerime dökülen turnalar artık bakışlarından da gurbet
o yayla çiçeği gülüşün sesime yağmur ellerime müebbet...

durdun...


yeniden

yürüdüm…

(Hem Mert Hem Metin Olandan)