Bir meyhane köşesinde içip sarhoş olmak neyi değiştirecek ki?
Sen gelmedikten sonra, sen olmadıktan sonra.
Seni benden götüren yollara darıldım,
Her seven gibi bende hayallere sarıldım.

Sevmenin acı verdiğini hep söylerlerdi bana,
Oysa ben hiç aldırış etmezdim onlara,
Şimdi "hani o sevdiğin?" diye soranlara,
Gitti diyemiyorum be sevdiğim.

Artık pencereme kuşlar konmuyor
Bahçemdeki güller bile anladı yokluğunu ve soldu
Bu garip gönlüm dayanamayacak kadar yorgun
Çaresiz, kimsesiz ve yapayalnız sevdiğim

Bir tek umudum vardı, yıkıpta gittin
Söyle seni seven bu kalbi nasıl terk ettin?
Bu kadar vicdansızmıydın be sevdiğim
Beni bu aşkta tek bırakıp gittin.

Bir sensizlikten korkardım bir de karanlıktan
Farkım yok şimdi, bunları hüküm giymiş mahkumdan
Ne yapayım sevdiğim çıkmıyorsun aklımdan,
yüreğimde ve seni çok seven kalbimden.

Sen yokken nasıl avunurum bilmiyorum
Nereye baksam hep hayalini görüyorum
Sensizlik hiç yakışmadı bana
Kadehler bile avutmuyor artık .
Ne gecem var nede gündüzüm,

Bu garip elde mutsuzum yorgunum.
Ayrılığın izleri kaldı geride.
Açtığın yaranın hiç bir elde merhemi yok
Ne olur dön gel sevdiğim dön gel
Bitsin bu acılar bitsin bu hasret bitsin yar...

Şiir Ömer Karagöz
13.07.2013