Al ömrümü, al götür kalmasın bende
Bu can sensiz yaşamasın bu yürekte
Al git bu bedeni, sensiz kalmasın
Ayrılık bir zülüm, bir ölüm gibi, şimdilerde
Dön ne olur, dönde bitsin bu hasret
Yüreği taş kalpli, yüreği mühürlü yar
Şimdı ardına bile bakmadan, sende gidıyorsun
Terkediyorsun yetim yüreğimi ellere
Depremler oluyor, bu zavallı çaresiz yüreğimde
Sen olmadan sahipsiz ve perişanım
Ne olur daha fazla kanatma bu yüreğimi
Ya al bu canımı, yada benide götür gittiğin yere...



Demek ki kaderim kötü yazılmış
Seni benden çalan yine o degilmiydi?
Boynum büküldü, sevdamız öksüz ardından
Kırıldı kalemim sevdamıza ait ne varsa
Kimsesiz bıraktın beni, düşlerim sensiz
Sen olmadan bu şehir karanlık
Sen olmadan kırık dökük hayellerim
Sensiz yaşamak ölüm gibi
Nefessiz kalmak gibi, acı çekmek gibi
Yıllarım zindan oldu,sensiz bu şehirde...



Hayallerim yıkık, boynum bükük kaldı
Şimdi bütün hatıralar kırık dökük
Bu şehirde mevsimler hep hüzün esiyor
Yüregimde fırtınalar kopuyor yoklugunda
Üşüyorum zemherinin ayazında sahipsiz
Hasret rüzgarları esiyor, sanki bitmez gecelerime
Hatıralar alıp gütürüyor sendeki beni
Dalıyorum çaresizce bendeki senli gunlere
Yüreğime bir hançer saplanıyor o anda
bir kez daha öluyorum sensiz gecelerde..



Uzaklasırken pembe hayallerimden
Sadece bir sen ,birde yasak sevdamız kalıyor ardından
Ruhum isyan ediyor çaresizce
Neden, neden, bu acılar diye !!
Ama bitmiyor bu sevgin bitmiyor
Seni kalbimle, bir ömür boyu seveceğimi
Senı her sanıye kalbımde taşıyacagımı
Nerden bilebilirdim ki vefasız yar....



Satırlar yazıyorum içinde ayrılıklar olan
Adı isyanlar ve yaşanmamış aşklar
Hüzünler dökülüyor bu kalemden sayfalara
Hiç okunmamış şiirler yazıyorum, peşpeşe ardından
Yaşanmamış aşkını yaşatıyorum bu bedende
Eyvallah etmıyorum artık kaderime
En derin hislerimle seni çok seviyorum
Sen hiç sevmesen bile seni çok seviyorum ..

Şiir.Ömer Karagöz