İçimden gelmiyor artık senle yaşamak
Seni düşünmek seni sevmek
Gelmiyor işte
Çünkü sen öldürdün
Kalbimdeki sevgini
Senle kurduğum tüm hayalleri
Acımadan yıktın
Bitirdin bendeki seni
Yokum artık hayatından
Gidiyorum.

Bir hoşçakal bile demeden
Yüzüne bakmadan gidiyorum
Seni unutacağım
İstanbul da yaşanan ayları
Yaşamış saymayacağım
Unutacağım her şeyi
O yalan sevgini
Çok sevdiğim İstanbul’u bile
sana bırakıp gidiyorum.



Bütün sevdiklerimi bıraktım sana geldim
Sana her şeyimi verdim
Sen ise bir gün olsun
Beni mutlu etmedim
Bin defa kovdun beni kapından
Sence ben insan değilmiyim
bir gurur bir kalp taşımıyorum mu


Gitmek gerekirse giderim
Yüreğime kurşunlar sıkarak
İçimdeki nefreti sevgiyi İstanbullu
Sana hediye bırakarak
Dönüp arkama bile bakmam
Çekip giderim yalan sevgili.

Aramam sormam seni hiç bir zaman için
Bir gün gelecek elbet
Bütün insanların gönlünde olursun ama
Benim sadece acım olursun
Unutma sevgi parayla satılmaz
Mevki makam insanı yüceltmez
Sevgi demek saygı demektir
Saygıyı bilmeyen
Sevmesini hiç bilemez
Bin defa seviyorum desende
Dilindeki sözlere gözlerindeki yaşlara
İnan bu kalp inanmaz
Senden bana kalan yazdığım bu son şiirimdir.

Anlıyorum
Belki sevginin ne olduğunu bilmiyorsun ama
Bir daha söylüyorum ey kalpsiz sevgili
Sevgi demek saygı demektir.



__Ömer karagöz __