22
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
1476
Okunma
susturulmak istendim
ömür biçilmek istendi ömrüme
kendilerinin değilken elleri
kuşandım ellerimi
satır indi de belime
dönüp azrailime baktım
dört dönüyordu çevremde
insan kılıfları içinde
polislerle hayli dost
bayağı polis elleri
durdum
yürüdüm
öldüm
bir gün kaldı kırkıma
hep diriydim
omuzlarda taşıdılar künyemi
çiçeklerle, mumlarla çerçevelediler
dualarına girdim
ben pişirirdim duanın ekmeğini
dağıtırdım el el
ülke büyüklüğünde bir sofraydım
hiç oturmazdı bu erenler
ayaktaydım
adım değişti sürekli
adımlarım değişmedi
bir oldu
durduğu
yürüdüğü yön belli
hiç eksilmedi önümden
faşizmin boyalı, ilâçlı suları
ölümümle keseriz sandılar
özgürlük adımlarımı
parkların bütün çiçekleri güldü
hem de katıla katıla
boyası akınca komikti palyoçalar
kocaman ağızların
silinirken
sinsi gülücükleri
devasa ayakları
binerken üstüne
çocuk ayakkabılarımın
enine boyuna yırtıldı düzen
hadi gelin çocuklar
özgürlüğü kurtaralım
yine parkçılık oynarız!
12. 7. 2013 / Nazik Gülünay