(ben ölünce herkes yaşadığımı anlayacak...)



...


bir intihar ısmarladım kendime
otopsisiz
cerrahi girişimlere kapalıdır yazdım kirpiklerime
kriminal sorulara da
ölüler konuşamaz
bir ev dolusu film u/yuttum gözlerimde
siyah beyaz
poz poz
kare kare....
en son dilimi yuttum
çok şey var/dı aslında söylenecek u n u t t u m


tonlarca fikir kalabalığı üzerimde
bir poligonda at yarıştırır gibi düşünceler koşturan insanlar
habis, hasis, halis varsayımlar
kimse bahis diyemiyor ne yazık!
mevzu ölüm ya
susmalısınız ve içinizden konuşmalısınız
bir atlı karınca da dönerken ço-cuk-lu-ğum
ardımda azrail
düşsem
düşüyorum
düştüm
tutar mısınız
tutabilir miydiniz görebilseydiniz varlığımı



hadi şahitlik ediniz
"nasıl bilirdiniz"
"iyi bilirdik" i es geçiniz
yaşadım mı gördünüz mü duydunuz mu
sohbetler etmiştik
öylesine mi dinlemiştiniz
sarılmıştım, saçlarımı okşamıştınız
sevmiştim, sevilmiştiniz her halinizle
bana beni anlatın
ben sizden eminim siz hep vardınız
"yaşıyordu bir vakitler
şahidiz" deyin
-şahitlik edin


üç ihlas
bir fatiha kadar yakınım dudağınıza
....esirgemeyiniz lütfen bu yabancıdan
budanır gibi bir gül
...kopuyorum korkularımdan
üzülmeyiniz

sarılın küreklere
bir siz
...bir siz
kırılmam gücenmem endişelenmeyiniz
üç adım da geri durabilirsiniz...
bir
iki
üç
lütfen artık gidiniz
beni toprak tutar-sizi beyazı kefenimin-
çekiliniz...


de_soulmate