Adım yalnızlık soyadım hüzün.
Gittiğin gün canlı canlı toprağa gömdün.
Adresimi sorma artık bende unuttum.
Ne farkederki ölümden öte köymü kaldı.
Anılarım ölüyor kalbim yasta.
Yüreğimdeki sızı büyüyor her nefeste.
Sensizlik damarlarımda dolaşan acı bir işkence.
Artık her şey bitti ölümden öte köymü kaldı.
Yalnızlığı işledim hep mısralarıma.
Ayrılığı ölümün o ikiz kardeşini motif motif işledim umutlarıma.
Hep kader dedim alın yazısı dedim vurdum onca yükü omuzlarıma.
Artık her şey bitti ölümden öte köymü kaldı.
Giderken yüreğime ektiğin acı tohmları fışkırdı.
Kanser otu gibi sardı tüm bedenimi yeşerdi.
Acıyı katık yaptım soframa ekledim göz yaşlarıma.
Artık her şey bitti ölümden öte köymü kaldı.
Gözü yaşlı seni beklemek yok.
Sevgiden umutla bahsetmek yok.
Yüreğimdeki yangına çare aramak yok.
Artık her şey bitti ölümden öte köymü kaldı.

Emel Bayrak

06/Temmuz Cumartesi 2013
14 /11