YORUM :
Bu dünya, bu insanlar, bu hayat, bu kahve ”düşünüyorum.”
Babamın sıcak bakışlarını;
Kardeşimin tatlı sesini ”düşünüyorum.”
İnsan sevdiğine de kıyar,
Düşündükçe başka bir şey ”düşünemiyorum.”
Bir park bankında oturmuşum, gelip gideni seyrediyorum.
Yalnız geliyor aklıma, şanssız köpekçik.
Kuyruğunu kaybedecek ne yaptı diye ”düşünüyorum?”
Bir şarkı söylüyorum elim yüzümde; aklımda hep nakaratı.
Galata’da oturmuş simit yiyorum niye?
Bir vapur geçiyor, ben yolcularını ”düşünüyorum.”
Hangi fırtına savurabilir benim hayalimi?
Gözyaşlarım yanağımdan akıyor;
Duvarlardan Nazım Hikmet sesleniyor.
Ağlıyorum; Kerem de çok ağlamıştır.
”Düşünüyorum…”
-Şiirinizdeki duygu yoğunluğu ve anlatım ustalığı, beni derinden etkiledi. Kaleminize sağlık. Sizinle tanışmak, büyük bir şans. Sizden daha çok şiir okumak isterim. SAĞLICAKLA...

fantastik :)