Aptal Yüreğim


Seni sevmekten geçen
Yollarda bekliyordu bendeki duraklar.
Gideceği yere sadece bir bileti olan
Bir yolcu olsa da sendeki yüreğim,
Kapanan yollar ardında
Bir otoparka park edilmiş
Bir otobüse bağlamıştı umutlarını zavallı ellerim.
Oysa her zaman hayata geç başlayan
Ve her defasında umutlarını erken yitiren
Bir yol çizmişti kaderim.
İşte bunu bile bile
Uzaklara inat sevmişti yüreğim.
Kendine eziyet
Bir o kadar da, kendine vazife bilen,
Bir aptaldı belki de seven kalbim.
Onca yaşadığı hayatın içinde,
Her ne kadar acı varsa da geçen zamanlarda
Hepsini alıp bir çuvala doldurup,
Alıp sırtına yarınlarına koşmaya çalışan,
Ve koştukça sırtındaki ağırlığını,
Tüm kemiklerinde hisseden bir ahmaktı belkide,
Seni seviyorum diyen dillerim.
Onca dumanlı geçen hayatımın içinden
Kendime; bile bile zehraldığım ve
Bir umuda benzettiğim
Bir şeydin yüreğimde vazgeçemediğim
Sen benim tek sevdiğim,
Tüm hayallerimi önüne serdiğim,
Bir yaşamsın yüreğimde.
Çoğu zaman da kahrettiğim,
Ama her defasında
Sana benzeyen bir bebek sevmekti
Düşlerimde olmasını istediğim.
Ama her sabah, uyandığımda
Bomboş du ellerim…
Bomboş du yüreğim…
.
.
.
Mawish
.
.