HOŞÇA KAL EY SEVGİLİ

İlk gördüğümde seni ey sevgili,
Rüzgârın esrarlı, toprağın hünerliydi
Benimse bıyıklarım yeni terlemiş,
Yaşım on yediydi

Kocaman gelmiştin bana, koca şehirdin
Bilmeden içtiğim yeşil bir zehirdin
Tophanede öylece seni süzerdim
Dumanlı başınla deli ederdin

Yeşil türben sanki benzerdi boncuğa
Gel derdi Ulu camin içimdeki çocuğa
Dağlarında yeşil bir başka dururdu
Kalbim göğsüme küt küt vururdu

O demlerde sevdim seni, oldum âşık
Kaderimde tüm ipler Bursa’ya dolaşık
Sana geldim de yar ördün kaderimi
Aşkımdan mı ki bilmedin kıymetimi

Dumanlı dağlarında çorak dolaştım
Kuytularında çok kez ölümle savaştım
Mazlum oldum bir gün aşka sataştım
Sana da küsmeyi yakıştıramadım

Şimdi Bursa’ya bir garip bakıyorum
İçimden sızanları buraya yazıyorum

Ey yârim, ey derdim, ey koca şehir
Kocaman umutları yaktığım şehir
Bağrına iki mezar açtığım şehir
Ömrümü pula sattığım şehir
Bahtımı kora attığım şehir
Aşıma zehir kattığım şehir
Koynunda dokuz yıl yattığım şehir
Gün bitti. Artık gitme vaktidir
Gün bitti artık gitme vaktidir

ERTUĞRUL GÜVENDİK
05.07.2013 BURSA