Yar ben her duam’da seni diledim,
Çok istemek Mevlaya ağır gelmez.
Beş vakit üste beş zikir eyledim,
Rabbin hikmetinden sual olunmaz.

Verip vermesede bir hayır vardır,
İkiside kulun yararınadır.
Benim şükrüm duam sonsuz onadır,
Ondan kestirme yol yoktur bulunmaz.

Mevla ellerimi boş çevirmedi,
Gönlümdeki yari gönlüme verdi.
Bu kul her bir daim şükrünü bildi,
Kulluk Rabbe, kula kulluk yakışmaz.

Dua ettim kula kulluk etmedim,
Ben yarimi bir tek Rabden dilendim.
Alnımdaki yazıdan vazgeçmedim,
Kaderde yazılan yazı bozulmaz.

Eğer Mevla yazmış ise yazıyı,
Şahit tutmam şıracı bozacıyı.
Rab’be havele ettim davacıyı,
Onun adaleti bir milim şaşmaz.

O isterse olmayanı oldurur,
Mucizeyi bir o kalbe doldurur.
Günde yitirttirip gece buldurur,
İstemezse ışıktada buldurmaz.

Her kul nasibini dünyada arar,
Rızkı bulan da var bulmayanda var.
Gün doğmadan evvel rızıklar doğar,
O bir gram eksik fazla yazdırmaz.

Ben Rabbime ettim amentü billah,
Nasibimden başka gözüm yok vallah.
Yar başım gözüm üstüne eyvallah,
Nefsimi yenmişim beni azdırmaz.

Kul TİRYAKİ yar en büyük şükrümdür,
Ara sıra kederlenen gönlümdür.
O yar nur ışığım gören gözümdür,
Nurdan başka ışıktan tad aldırmaz.

01 Temmuz 2013