Sen sevgili...!
Her aklıma düştüğünde hissediyorum,
İçimde bir şeyler eriyor,
Ve ben eriyerek biraz daha tükeniyorum,
Her seferinde,
Kurtaramıyorum,çıkaramıyorum,aklımı fikrimi,
Kendimi senden..
Yürek yarım dil lal olsa bile yapamıyorum..!
Kendime kıydım kıyıyorum,
Sana oldu bitti kıyamıyorum.!

Yine bildiğin gibiyim yani,
Değişmiyor değiştiremedim ben beni,
Ellerim yine aynı dizlerim gibi,
Her resmine baktığımda,
Titriyor yavaş yavaş,
Eskiden ellerine dokunduğumda titrediğimi hissederdim,
Bal bakışlarına dayanamaz yanımdayken bile özlerdim,
Daha fazla sabredemez gözlerimden damla damla yaş dökerdim,
Ve sen kızardın bana,
Kızardında silerdin gözyaşlarımı,
Şimdi özledim ya,
İllaki belki okursun diye,
Sesimi sana duyuracağım ya,
Bak yine;
Bu titreme sarıyor dalga dalga,
Ruhumu bedenimi.
Bir korku kaplıyor içimi,
Ölüm korkusundan beter,
Bu yalnızlık korkusu nöbetlerinde,
Her aklıma düştüğünde,
Kaybediyorum kendimi..!

Ahh be Kardelen,bir bilsen
Dilimde konuşmuyorki,
Tarif etsin eskisi gibi,
Bende;dilim lal olduğundan beri,
Kalemime kan damlattırıp yazıyorum,
Mıra mısra kuble kuble dertlerimi.

Ahh be Kardelen,bir bilsen,
Senin sevgin benim yüreğimin içinde,
"Birgül" değil,kır çiçekleriyle bezettiğim,
Bir aşk bahçesiydi,
Sen sabredemeyince,
Baharda açmayı seçince,,
Adına "HERCAİ"diyorlar,, bense Kardelenim hala,
Bildiğin gibi..
Ve ben karların altından boynumu uzatıyorum,
Yüreğimdeki hasretinle sonsuzluğa..!

Ahh be Kardelen,bir bilsen,,
İşte sebebi bu idin desen,
Ne idi benimle alıp veremediğin..?
Sevgin ile ıslandım,
Toprağınla kurulandım,
Yemyeşil yapraklarına saıldım sarmalandım,,
Sıcak nefesinle ısındım.
Mabedimdin huzur bulup sığındığım..!

Ahh be Kardelen,bir bilsen,,
İşte sebebi bu idi desen,,
Ne istedin sevgimden,
Ne idi benimle alıp veremediğin,
Yüreğimi öldürürken,
Dur yapma kıyma sevgimize diyemediğim..!
Sen yokken dudaklarım kururdu,
Çatlardı sensizlikten,
Hiçmi vicdanına danışmadın bunca zulmü,
Bana reva görürken,
Hayat acımasızdı zaten,
Birde ettiklerin beni perişan etti hepten..!

Şimdi;
Yapayalnız bu adam,
Mahküm ettiğin sürgünlerde,
Çile yumağı sarıyorum günbe gün,
Bak boynu bükük kaldı sevdam.
Parmakların saçlarımın arasında dolaşmıyor,
Tenin tenimle buluşmuyor,
Ruhun ruhumla sevişmiyor,
Aramıza öyle bir duvar ördünki çelik parmaklıklardan,,
Bilmiyorum benimle son buldumu kavgan..!!

Zorluyorum bazen,
Ne eymeye ne bükmeye ne sökmeye,
Gücüm yetmiyor,
Gün be gün sürgünlerde,,
Eriyerek ölümü bekliyorum kahrımdan..
Ahh be Kardelen,,
Ne istedin bir sana adanmış canımdan...!!

26 ocak 2012
17.32
İSTANBUL