Dertlerimi yazıp ortaya döktün,
Kalem,yanına kâr kalacak sanma.
Gizli sırlarımı aşikâr ettin,
Zaman unutturup duracak sanma.!

Ne yazıp ne diyim sana bilmemki,
Muhtaç olduğumdan baş edememki.
Dostmusun düşmanmı anlamadımki,
Kızdım diye seni kıracak sanma.!

Bıçak olup yontsam içim soğumaz,
Bin parçaya bölsem yürek durulmaz.
Senin hikmetinden sual olunmaz,
Sorup çenesini yoracak sanma.!

İyilik kötülük unutulurmu,
Sen yazdında bu kul hiç boş dururmu.
Oda bir gün on ikiden vururmu,
Papucunu dama atacak sanma.!

Öyle varmı ucuz paçayı yırtmak,
Seni kırıp iki parça ayırmak.
Alnıma yazmıyor kul deli ahmak,
Ahım kolay kolay çıkacak sanma.!

Yalvardım yakardım dedimki yazma,
Ti’ye aldın beni dedinki kızma.
Sen yerimde olda niyetin bozma,
Koz elinde,beni korkacak sanma.!

Ne geçti eline yazıp çizmekle,
Madalyamı aldın yari üzmekle.
Yar okuyup bana sitem etmekle,
Gönlünden çıkarıp atacak sanma.!

Sevdamız ölene kadar değilki,
Ahrettede devam eder belliki.
Bilmezmisin dünya üç beş günlükki,
Kime kalmış sana kalacak sanma.!

Sultan süleymana kalmayan dünya,
Ömür dediğin ne bir anlık rüya.
Hep yazıp durdunda çok bildin güya,
Mahşerde yüzün ak olacak sanma.!

Kul TİRYAKİ muhtaç olmuş kaleme,
Kırk yıl yazmış dur artık irdeleme.
Lafı uzatıpta çok geveleme,
İki sitem ile susacak sanma.!

30 Haziran 2013
00.57