Anla

sevindiğim de üzüldüğüm de kızdığım da belli olmaz

az gülüşüm de ondandır

anla



uçtum yine neyse

bir an kelimelerini böldüm topladım çarptım

anla mı var mı şeklinde seçimlik verilen iki şıktan birini seçtim

anla, boş ver



eskiden gizemliydim

şimdi kimse yok

eski gizemler hicret etti

hacerü’l esvet eskiden beyazken artık siyah

anla



aman çarpılma bana dönersin

ve emin ol benim gibi olmayı istemezsin

benim gibi olmak gülmeyi unutmak

ben olmanın ilk adımı bu

anla



bırak gülüşler senin kalsın

hayattaki şeyler seni güldüremez veya kızdıramaz

bir tepki verecek kadar ilgin yoktur

sen yalnız kendi alemini yaşarsın

anla



böyle olmayı ben istemedim

hayır

bu tercih ya da zorlama meselesi değil

bir şeylere katlanabilmek için gerekti

böyle oldu

şimdi ölü müyüm diri mi

bilmiyorum

anla



mücadele etmek için yeterince güçlü değildim

savaşları hep kaçamak oynadım

zekiydim hile yaptım

kendimi bir perdenin içine sakladım

ama o perdeye dolanıp kaldım çıkamadım

anla



cesarettin c’si gidince esaret kaldı

buna katlanamadım c’yi geri aldım

ama a ve r’yi kaybettim geriye ne kaldı

anla

ceset

anla

ruhun içinde hapsolduğu çıkamadığı bir ceset

ne hayat verebildiği ne dışarı çıkıp gidebildiği bir ceset

ben olmak benim için bile zor

anla



hayalimde okyanuslar yaratacak kadar güçlüyüm

kendi yarattığım okyanusta boğulacak kadar güçsüz

kızdığımda gülecek

kendi gülüşüme kızacak kadar yüzsüzüm

anla



hayır

ben şiirin kendisiyim

ama öyle bir yazım var ki

kendim bile okuyamıyorum

ben olmak önce benden vazgeçmekti

anla





dervişlere benzerim

ama bir dervişin huzuruna sahip değilim

o aradığı şey için kendinden vazgeçer

ben kendimden kendim için vazgeçtim

benlikten kaçıp benliğe düştüm

anla



evet

maalesef

yazmak da bu işte

ben şiirim ama kafiyesiz, vezinsiz, düzensiz, kapalı

bu duruma isyan etmemekle geldim

isyanım hep içime aktı

anla



ben çocukken 49 yaşındaydım, hala öyleyim

öldüğümde de öyle olacağım

ben çocukken benden başka her şeydim

birinin çocuğu, birinin kardeşi, birinin arkadaşı, birinin bir şeyleri işte

ben değil

anla



bugünden farklı değil, ama beni arardım

benin kaybolduğunu sonradan anladım

her şeye rağmen hapsolduğum yerden çıkabilecek kadar güçlüyüm

ben en çok kendi gücümden korktum

hapsedilişimin sebebi budur

anla



dünyayı yerle bir edebilecek kadar güçlüyüm

bu yüzden kendimden vazgeçtim

hala ben olmak istiyor musun?

Olamazsın

ben de bir gün ben olmayı isterim

gerçek ben

anla

yeter bu kadar

anla



14.09.2011 Fuat Yerlitaş