3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1171
Okunma
Devrim kırıklarına bastı çocuk
topukları kanlı nasır kanyonu
yürüdü, yürüdü, yürüdü
içi boş bir koğuşa ağladı annesi
göz altlarında emeğinin ağır yenilgisi
duvarlar anlatıyordu özlemleri
tütün kokusu taze bir renkti
aylar, haftalar
çentikten takvimler her köşede
emzirdiğim diye seslendi ruhu
,emzirdiğim
bir gülü kalıbından çıkarınca mevsim
dikenleri tutunamadı ya dalına
pazardı
alçıya alınmış tebessümlerse çok uzaktı
ekmek kokusu
buğday cinayetlerine hayat veriyordu
hasadında sis (törensiz)
,bulvarlar
,taştan meydanlar
avlusuz bir basamaktı ...
.
5.0
100% (7)
Cevap Yaz