Bir Şiir Olmak

Bir şiir olmak vardı şimdi,
Seven bir yüreğin kedersiz dünyasında.
Saklanmak vardı şimdi,
Yürekten yazılmış bir şiirin tam ortasına.
Bir mısra olmak içinde, her kıtasında okunmak.

Hatırlanmak vardı satırlarında, her göz atıldığında
Sevilmek vardı tertemiz gözlerde bir bakışınla
Okunan en güzel sözlerde olmak
Yada, Olmamak adına yaşanan bu dünyada
Seninle olmak vardı şimdi

Ahh kalbim,

Sen ne dersin bilmem
Yazılır mı böyle bir şiir sensiz
Dökülür mü mısralar sebebsiz
Okunur mu düşlerim kimsesiz

Çekilmez olsa da bu dünya, bu oyunda
Olmak vardı seninle aynı şiirde yan yana
Yürümek vardı omuz omuza, kadere inat
Seninle olmak vardı şimdi, yıllara kanaat

Ne laf anlıyor sensiz yüreğim
Ne de anlatabiliyor seni, lal olmuş dillerim
Konuşamaz, susarken zavallı yüreğim
İçten içe ağlıyordu, ateşlere düşmüş kalbim

Yazılsa da kaderim çaresiz, alnıma
Kolay mı seni sensiz yazmak kara bahtıma
Tutar mı ellerim, görür mü gözlerim, sensiz,
Senin olmadığın bu dünya da

Seninle olmak varken şimdi
Sensiz olmak niye, bu acımasız dünyada
Her şiirimin her mısrasında sen olsan da
Neye yarar ki yazdıklarım, sen olmayınca

Durma
Gel
Gel Hadi

Adını koyamadığım bir zamanda gel
Beklemediğim bir anda, gel gir aklıma
Yazayım seni yüreğimin her satırına
Düş aklımdan, dökeyim seni, her mısrama
…
.
.
Mawish
.
.
.