ya kesin yüreğimde ki yeşil yaprakları
ya da bırakın salkım saçak söğüt olayım



aklımda tutuyorum seni çocuk



sen de düşermişsin
asi bir yağmur damlası gibi ateşlerin üstüne



öyle kolay değil
saçlarını rüzgarlara salmak
fişlenmek bir çığlık gibi tutanaklarda
barikat barikat tutunmak
düşmek
ihbar edilmiş bir türkü tadında
öyle kolay değil
ölmek kelebekler gibi haziranda
omuzlara özgürlüğün sevdasını düşürmek bahtiyarca
merhaba başkaldırı
merhaba sevdam
merhaba kalpleri çiçek olan müdanasız çocuklar
aşk ne güzel özgürlük kokmakta sizde

her özgürlük ateşlerde büyür be çocuk




rüzgarın değdikçe suratıma
aşkın yangını alevlendi dudaklarımda
gayri beni de yazın
portedeki sol anahtarının yanına
gözlerin umudunda yaksa da beni
yüreğinde ki graffiti
özgürlüğün sesli harflerini belletti bize çocuk


haydi dokun gözlerime
kirpiklerimden gam dökeceğim
bir şehir akacak içimden
İstanbul gibi
girdiğim her yolda yön sen olacaksın
mülteci bir türkü renginde
sonra sokak sokak ört üstümü üşüyeceğim


şimdi yaprakla gül arasında hüzün
yırtılmış bir pankart kadar üzgünüm
karşılıksız sevdalar gibi hoyrat






anladık çocuk
barikatlarda ezilmiş ilkbahar çiçekleri gibi
mintanında özgürlüğün rayihası
yüreğinde aşkın külliyesi büyüsün
seyyah rüzgarlara tutunup öperim gözlerinden
yolun açık olsun müdanasız çocuk...