Ne Bir Dil Anlatır Seni
Ne De Sersefil Yazarın Kalbi
Tekrarlamaya Gerek Duymuyorum Da Geçmişi
Bilerek Özlüyorum Mevsimlere Adını Yazmayı, Seni
Senin Anlattıkların Evet Tabii; Kar
Yağmıyor Mevsimim Şimdi O Buralara
Milyarlarca Tanecik Bile Küs Artık Yokluğuna
Beni Duyduğunda Mutlaka Yağacaktır Ama
Sen Üzülme Göz Bebeklerine Kıyamam
Bilirsin
Fırtınalar Kopartmayı Başarırım
Dudaklarının Tatlı Gülümseyişi İçin
İşte Ne Olduysa Bize
Korkunç Bir Drama Gibi
Ayrılık

Sensizlikte Makine
İşlerken Portrelerden Elbiseni
Sana Yakışanı, Giyindiğini Gösterir Göz Bebeklerim
Kurşun Gelip Saplandığından Beri Sol Göğsüm Koruyor Sessizliğini
Ve Seni Bıraktığım Yerdeyim
Dizlerimin Üstünde Kararlılığımla Beraberiz.
Geleceksin
Fakat
Yorgunum Sensizlikten Beri
Sen De Haklısın
Ne De Olsa
Bir Hazine Kadar Değerli Olamam

Ama Hazineler Gelip Geçicidir

Sana Kimsenin Yüreğini Sunamam

Çünkü
Korkağım Bir Cana Kıymaktan

Ben En İyisi
Sana Hazırlanayım Tekrar
Bir Kaşık Bal Biraz Da Peynir
Yanına
Gonca Güller Sunayım
Bir De Kahvaltında Çayını
Sen İstemiyorsan Da Sevmiyormuş Gibi Yaparım Korkma Hiç
Fakat Şüphen Olmasın
Sevginden Bir Gram Eksilir.
Ne Olursa Olsun
Yanımda Kal
Bırakma Beni
Sevgili...