Söndürdüğüm tüm ışıklarımı yakıyorum şimdi
Korkusuzca, hevesli
Ne varsa içimde kalan
Ne kaldıysa akıl köşemde
Başlatıyorum sil baştan…

Bilirsin ki
Hiçbir zaman pişman olmam kararlarımdan
Düşünmek uzun zaman
Ve benim iyi yaptığım şey, bilirsin
Olanı kabullenmekte tabii..

Ve sen…
Mercimek tanesi kadar kalmadın bir yerlerde
En kuytularda bile azıcık yok
İnanır mısın?
Yerini yeller almış sevgili
Eller gibi uzaktan izleyeceğiz
Bundan sonra birbirimizi…

Neden mi?

Huzurun kucaklarını özledim ben
Mutluluğun doruklarını
En zirvesini sevgi dağlarının
Tırmanışları mutlu olacak sonlara…

Hani…
Düşen tomurcuklarını toplar ve dikersin ya
Ayırıp saksısından bir çiçeği
Farklı bir toprakta filizlenir yeniden
İşte o hesap...

Yeni gömdüm kendimi
Açacağım yeniden
Biraz zaman…

Paylaş:

12 Beğeni

+4 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (14)

5.0

100% (14)

'biraz zaman' Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz 'biraz zaman' şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

'Biraz zaman' şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

matrix1971, @matrix1971

20.6.2013 09:36:05

5 puan verdi

Guzeldi
Derin bir sesti
Ozlemin ve gecmisin sesiydi
Akici ve duruydu
Gelecegede bir tomurcuktu bu siir
Severek ve begeni ile okuyup, sevgilerimi birakiyorum

Işık Mehmetali, @isikmehmetali

19.6.2013 19:30:42

5 puan verdi

Hani…
Düşen tomurcuklarını toplar ve dikersin ya
Ayırıp saksısından bir çiçeği
Farklı bir toprakta filizlenir yeniden
İşte o hesap...

Yeni gömdüm kendimi
Açacağım yeniden
Biraz zaman…

Usta kalemi duyarlı yüreği selamlıyorum
Yüreğin kalemin daim olsun
Yürek sesin hiç susmasın
________________Saygılar

eksik susmalar, @eksiksusmalar

19.6.2013 16:58:58

5 puan verdi

biliyor musun?

sen bir daha gelmeyeceksin diye yüreğimi dar..benliğimi kalabalık..tenimi rüzgarsız bırakmıştım.. akmıştım.. derimden /terimden ve bir gece parmak uçlarımdaki bütün harfleri öksüz bırakmıştım..perde aralığından açmamıştı gök/yüzü..zulasında vuslata yataklık ediyordu militan ruhlu gece ki yumuşatıcı kremler gibi kokuyordu beklentisi ellerimin..
yüreğimden dudaklarıma düşüyordu, alt dudağının titrek gölgesi..içimi kemiren elma kurdunun sesinde neden gülümserdi kırmızı şapkalı kız ki okunası değilse bu masal yaşamakta nerden çıktı demiştim kendimce..tenine asla değmemiş, lal kesen dilimin ucuyla..

(...)

sevgimle çokça..