Sus
Kelimeler hınca hınç çarpışıyor
Kalp iki dünya arasında sıkıştı
Ruh bıçak sırtında

Aşk
Yok olmuş yalanlarda
Sahte suretlerde
Kayıp gerçekler

Çare yok bu yolda
Umut depresyonda
Güven hayata küskün
Sevmeler bana dargın

Gitmeler
Bir nefes kadar uzak bana
Şeytan çağırıyor yanına
Gitsem sanki bitecek
Kalsam belki de ben biteceğim

İçimde milyonlarca
Şarapnel parçası
Kalbim kan gölü
Yaralılar, ölüler her yerde

Beynimin içinde mazi adlı bir film
Baş rolde ben
Hatalar, yalanlar, ihanetler

Gözlerimden akan rahmete
Ay şahit oluyor
Yıldızlar benim için kayıyor

Bütün şarkılar bana besteleniyor
Her şiir ben oluyorum
Her roman hayatımı anlatıyor

Sonra Sertap’ın da dediği gibi
’’ İyileşiyorum’’
Ve bu günü milat sayıyorum
Şimdi arındım kirimden
Özgürlüğü soluyorum
Dolabımı açıp
Maziyi çöpe atıyorum bir bir
Radyoda çalan şarkıya gülümsüyorum

’’Çoktan unuturdum,ben seni çoktan
Ah bu şarkıların gözü kör olsun’’