yalnız değilim çünkü düşlerim var
beni koyup gittiğin bir zaman
çevirir yoldan seni bir çoğuma
düşlerim öyle kalabalık
ki yalnızlık orda tek başınadır

aşksız değilim çünkü düşlerim var
bana ellerin bile yumuk bir zaman
yüzünde kendin ve üstünde tül bile yok
düşlerim öyle aşk öyle aşk
ki ölüm tek orda utanır

umutsuz değilim çünkü düşlerim var
bütün yolların tıkandığı bir zaman
dudağından dudağıma köprüler uçurumlara
düşlerim öyle serin sıcak
ki güneş tek orda ısınır

mutsuz değilim çünkü düşlerim var
yangınlara kan tutulduğu bir zaman
ince yağmuru ilkbahar rüzgârının
düşlerim öyle yunmak
ki beyaz tek orda yıkanır

düşlerim var düşlerim var düşlerim
yaşamın noktasına virgül düşlerim
yoksan da yoksa da senin gibi şeyler
düşlerim öyle salt gözlerimi yummak
ki göz tek orda kapanırken açılır


ömer faruk hatipoğlu

(sevdim çocuk yanımla, hera, 2000)