Ben sizlerden çok uzak diyarlardayım
Hasrete ezik
Sevgiye tutsaktır yüreğim
Çok klasik bir cümle olacak ama
Her gece uykuyu tutturamam, kan ağlar gözlerim.

//Ailemin ekmek uğruna, gençliğini çürüttüğü bir ülkedeyim.
Güle oynaya geldiği bu şehirden
Daha bu yıl cenazesi uçağın bagajında giden ’BABA’mın kızıyım.//


Hiç duymadım bir seda huzuru çağrıştıran
Nida her dem nida maziyi ne an hatırlasam
Çekip bir köşeye saçımı okşayan
Üstelik öğütlerine kulak verebileceğim bir annemde olmadı hiç bir zaman.

Anamdan emdiğim süt gelmiştir hep burnumdan
Bu yüzden sığamadım yeryüzüne dar geldi koca cihan.

Yeri geldi ölmek istedim
Bazı bazı gizli bir kuvvet ile dirildim
Çektim sineye kimsesizliği.

Öyleya ben ustasıyım sabretmelerin
Güçlüyüm gömebilirim acılarımı en derinime
Hücrelerim yara almaz
Kalbim yaralanmaz
Gözlerim ağlamaz!


Ellerimi
Avuçlarımı
Gözlerimi
En zoruda kendimi tanıyamaz oldum.

Aslında’sı
Keşke’si
Önce’si
Sonra’sı
Olmamalıydı yalnızlıkların.



Ayrılıklar acıtmamalıydı canımı böyle bu kadar...


Sürgünlerdeyim,



Sadece bil istedim...!


Kevser Baysal// Yüreği Sürgün



Köln, 11 Haziran 2013