4
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1169
Okunma

Solan güllerimin akşam güneşi
Battıkça doğmaya uzak duruyorsun
Sen ellerindeki güllerin gözlerinden bihaber
Güllerin benzindeki soluk renkleri seviyorsun
Renklerin büyüsü nerede?
Nerede gök kuşağının izleri?
Sabahları bekleten özlem nerede?
Nerede akşamları yaşayan yürekler?
İşte bu kadar hayat, iki satır kavgada!
Bir anda yok oluşun resmini çiziyorsun!
Kadife yaprakların hüzün sayfası, işte...
İşte beyazlıklara bulaşan karalıklar
Karanlıkların ellerinde sivri sivri pençeler
Senide bitirir inan
Harcar beni de böyle
Kadife yaprakların hüzün sayfası, kopar!
Kopar at çalınıyor zamanlarımız böyle
Böyle işte düşüyoruz aslında birbirimize
Böyle bölüyorlar bizi, böyle oyalıyorlar...
5.0
100% (4)