Bu şiiri sahne arkasında yazdım
Şairim çünkü; protokolde yerim yok
Şairim; yere ihtiyacım yok.
İyi gelmez sahne ışıkları bana; söndürün!
’Hazırlayan’ zaten filminde yer vermez bana

Şairim ve henüz hayattayım
Boy veremez şiirim derin sularda
Nefes alamaz ummanlarda
Kitabımı okumak için ölmemi bekleyin.

Aman hocam kulak ver bana
Ezberlet ezberindeki şiirleri çocuklara
Dönüp bakmayı düşünmesin kimse taze şiirlere
Yeni yetme şairleri aman okumasınlar
Eski şiirleri bilsinler onlara yeter
Onlara taklidi öğret hocam.. taklidin de taklidini
Ve öğret filimlerden sahneler kesmeyi
Destekle onları tekno-görüntülerle
Artist olsunlar büyüyünce

Yeni bir kitap yeni bir şiir kime ne gerek
Şiir yazmayın gençler sakın şair olmayın!
Ezberleyin, okuyun sadece, alkış falan toplayın
Ölünce badem gözlü olan şairleri ihmal etmeyin

Ben mi? Şairim zaten ikinci sınıf insan;
Ha mahallenin delisi ha kasabanın şairi boş verin
Aldırmam; görünmez olmayı severim.
Bilinmek için ölümümü beklerim.

Oyununuzdan rol çalmak niyetinde değilim
Figüran bile etmeyin
Sahne arkasında malzeme toplayım yeter
Çünkü şairim oyunbozanım

Türk edebiyatı ve şiiri ancak sizin ellerinizde
Böyle parlar yükselir göklerde ezber ve taklitlerle.

Salim Kanat