hamal seyrinden gördüm dünyayı
bir sırt ağrısı kadar ağırdı...
hiç gücenmemiştim oysa hayata,
hiç darılmamıştım.
parmaklarımın nasırlarına
aşkın sırrını sürdüğüm günden bu yana
hiç böyle,
yorulmamıştım...

her sırrı taşıdım yüreğimde
her kederi uyuttum
bir ağaç gölgesinde kurdum en güzel düşleri
bir soluk çektim derinden
ve
kuduz bir yaraya hazırladım yüreğimi...

ağır aksak kalktım yerimden,
silkeledim üstümün yamalı düşlerini.
sardım sarmalandım ,
ipledim tüm yükünü sevdanın.
bir adım daha attım
bir off daha sürdüm dudak uçlarıma
bir besmele ile sildim herşeyi daha sonra...


yol bilmezim şimdi
güzergahım sana çizilmiş bir sırattır
sür nereye istersen eteklerinin izini
nasılsa taşır geride bıraktıklarını
peşine düşmüş
yorgun bir hamalın nasır tutmuş elleri...

hiç gücenmemiştim oysa hayata,
hiç darılmamıştım.
parmaklarımın nasırlarına
aşkın sırrını sürdüğüm günden bu yana...

AYŞE IŞIK UYANIK

26 Mayıs 2013