Aynı mahallenin genciydik
Tam karşı karşıyaydı evlerimiz
Gördük, sevdik, birbirimizi beğendik
Daha birbirine değmemişti ellerimiz

Hep utanır kaçardı benden
Ama seviyordu, belliydi gözlerinden
Gizlice bakışırdık ahşap pencereden
Az azar işitmemiştim ninesinden

Yoksul bir kasabada zengindi sevdamız
Ne futbol oynadık ne ip atladık
İşçi yoktu, bizi beklerdi tarlamız
Anamıza geçmezdi o devirde nazımız

Ayıptı, günahtı, tek kelime edemedik
Hep gözlerimizle dertleştik
Çocuktuk, büyük sözü dinlemedik
Mahallenin duvarına resmimizi çizdik

İkimizin de ilk sevdasıydı
Bir ninesi vardı o da hastaydı
Eve bakar çokça okur, yazardı
Yokluğa rağmen dimdik ayaktaydı

Dayanamadım bir gün yazayım dedim
Ninesinin okuduğunu nerden bileyim
O günden sonra hiç göremedim
Bıkmadım senelerce bekledim

Kara haber tez gelip kapıya dayandı
Mahallede dediler bir tabibe vardı
İnanmadım, direndim, aradım sevdalımı
El ele görünce hayatım dağıldı

O günden sonra hiç sevmedim ben
Çok kız buldu, evlen dedi annem
Gönlümde bir diken gibi sevdalım yaşarken
Kimseyi yalan yere sevemezdim ben