Ahhhh...!iki kere iki hep dört ediyor,.. anladık..!
Belki beş eder diye, sayfalarca formüller yazdık,..
çuvalladık...!

Şimdi,...analitik çözümlemeleri
ve formülleri çıkardım hayatımdan...
Ama, başka bir takıntı edindi,
içimdeki uslanmaz çocuk..
"Bir, Paylaşılınca daha büyük
ve daha çok "diyor,...inatla..!

yok,.. artık denklemler kurmuyorum,
ispat için..
yaşıyor ve paylaşıyorum..
paylaşıyorum bir şeyi,.. çok şey oluyor..."

Hesap tutmamışsa, tutmaya da niyeti yoksa,..
Sıfırlamalı,.. Heybedekileri yadsımadan,..
yeni, mavi bir sayfada
umuda uçan ak güvercini
önce kanadından çizmeye başlamalı her halde...
Bütün mesele,..
artık zamanının gelip gelmediği konusunda kani olabilmekte...
Kararsızlıkları körükleyen birçok etkenin varlığına rağmen,
şans, her zaman % 50’ ye % 50 dir aslında...
Ve hayatın " bu saatten sonra" sı yoktur hiç bir zaman....
İçinizdeki referansların doğruluğundan eminseniz,
hatır için bir kez çiğ tavuk yersiniz...
ama her öğün değil....
Bu durum " umduğunla değil bulduğunla yetinmelisin"
demek değildir ki, dünya konukluğunda..
Tam da tersi,... umduğunu bulmak için gayret sarf etmelisin,..
ama ne istediğini bilecek kama-lata ermelisin....
Ayran gönüllü olmak demekte değil elbette...

Zor işler, bu işler... Zaten kimse kolay demiyor
İNSAN GİBİ İNSAN OLMALARA....
Kolay olsa, şu dünya imtihan yeri olur muydu insan için..?
Ya da " EN BÜYÜK AŞK,.. ZOR OLANDIR" hükmü çıkar mıydı...?

SELDA İYİEKMEKÇİ.