BAŞKA YÂR MI VAR?

Kime, nere gideriz; kimimiz var gidecek?
Kim kabul eder bizi, kim çeker kahrımızı?
Ondan gayrisi var mı, bizi konuk edecek?
Kim nimet sunar bize, doyurur karnımızı?


“Buyur!” der mi, O Yâr’dan başkası hânesine?
İkram eder mi bize, türlü nimetlerinden?
Açar mı sofrasını, “gel!” der mi hanesine?
Lütfeder mi bizlere, nurlu himmetlerinden?


Onun gibi samimi, iki cihan yâr mi var;
Karanlık gece gibi, affına gizlenecek?
Sığınacak liman mı, gidilecek yer mi var?
Her dakika, her ânda vuslatı özlenecek...


Bunca günahımızla, kim kabul eder bizi?
Rahmetinde temizler nûrunda arındırır.
Affı mağfiretiyle, bağışlar ecrimizi.
Yatırır sinesinde, âlemi barındırır.


Merhametle kuşatır şefkatle sarar özü...
Kanayan yaramıza derman olur; ol tabip.
İyi olur yaralar, kalır mı yara izi?
Kudretli padişahım, ferman olur; ol tabip.


Mülk O’nun, bizler O’nun… O, bizim tek yârimiz.
Kahrı da bir, lütfu da; baş üstüne kabulüm..
Hayy’dan Hû’ya döneriz, sînesidir yerimiz.
Yeter ki O’ndan gelsin, yeter ki desin “kulum!”


Hülvani’yem bi çâre kalsam da şu dünyada
Asla şikayet etmem sığınırım Allah’a!
Kaderime razıyım edip eyleyen hüdâ
Ben yazgımı oynarım sığınırım Billah’a.


Hülvani BAŞTUĞ
22/05/2013
...