Eğer ben bir gün ölürsem, kalbinde ölmek isterim
Kendimde hiç yaşamadan, sende yaşıyarak
Ve hiç bir yerde olmadığım kadar sen olarak
Eğer sen gidersen yüreğimden kendimi asarım gülüm
Ben ömrümü ömrüme iliklerken öğrendim
Sensiz bu sokaklara yokluğumu astığımı
Oysaki sen yaşamak gibi birşeydin
Yaşarken sende olduğumu gördüğümde anladım
İntihara meyilliydi gözlerim
Özlemlerinin tavanına asmıştı bekleyişlerini
Sana bir çiçek verir gibi kalbimi verdim
Çöllere serptin her bir parçamı
Ve ben kalbime sahip çıkmanı beklerken
Sen kalbime bir kurşun daha sapladın
Eğer sen gidersen yüreğimden kendimi asarım gülüm
Sensiz gecelerime her gece bir darağacı kuruluyor
Her gece ben yalnızlığımdan kendimi asıyorum o darağacına
Ve her gece ben sensiz ölüyorum gülüm
Eğer sen gidersen yüreğimden kendimi asarım gülüm
Gözlerine baktığımda cenneti görüyordum
Gözlerini üstüme yumup cehennemi yaşatmasaydın
Karanlık gecelere beni esir etmeseydin
Ben seni severken aslında acılarını sevdim
Aslında acılarına sarıldım
Acılarından öptüm
Oysaki seni hiç öpememiştim
Hiç sana sımsıkı sarılamamıştım
Her gece yokluğuna sarıldığım kadar
Sen acılar içinde yüreğimi bırakıpta gittin
Gitmen hiç önemli değildi aslında
Ben senin gitmelerinide sevdim gülüm
Eğer sen gidersen yüreğimden kendimi asarım gülüm

İbrahim DALKILIÇ