harcına yalnızlığı karıp inşa ettiğin uykular
devrilen arzulardan çıkan toz duman
genzi yanmış eşkalsiz bir rüyadır sabaha

uyansın gün
sarıya boyansın gece
binlerce çiçek tohumu
uyandığın güzde

bulutlardan sığ sulara düşerken yağmur damlası
yaprakların hışırtısı çoğalırken enginlerde
tehna yollarda gezinirken ceylan
söylenmeli söz al aşağı edildiğinde orman

yükselsin sular
maviye boyansın gün
binlerce kırılmış çiçek dalı
kırılmış ışıkta görünen kuş kanatları

dudak arasında dili eğdiren harf savruluyor
ayrık dişlerde peltek
eşik arasında başı eğdiren yürek savruluyor
ayrık bedenlerde tek

savurur rüzgar geceden kalanları
karanlık yıkanınca yağmurla
kısalır boyu yolların
savrulur 29 harften bir harf
eksik kalır cümlede anlam

cam kenarı olsun bilet
çıkılacak yolculuklar var
geçip giden ağaçlar
ormansız
geçip giden sular
damlasız
düşersin de yolculuklara
oturduğun koltukta değmez ayağın yollara
can kenarı olsun bilet
yolun sonunda bekler
s’ini bulmuş anlamı tam sözler

kireç vurmak yetmiyor zamana
boyanın üstüne tutmuyor beyaz
bir çivi çak duvarlarıma
as yüreğini usulca
kapansın çatlaklarım
kapansın çatlaklarımda yamalığım

de ki
güneşsiz günde
dağlara taşlara vuran gölgeler
karayı tek renk bilip
geceyi kabusa çeviren sesler
dönüyor gün yolculuklarda
dönüyor altı renk daha

de ki
orman buluta hasret
kollarıma konan güvercinler
güz değildir mevsim
değil yalnızlık ömre sürülen

uyandı gün
sardım belime gök kuşağı
ellerimde
ellerimde bin bir renk çiçekler


Nigar Baran