Belki haklısın evet sen ak dedin ben kara
Hanım hanımcık olsan neden ikaz edeyim
Amacım üzmek değil anlatırım bir ara
Yara bere her yerim gördün kazazedeyim
Gülüyorum sayende hiç inkâr etmiyorum
Misilleme yakışmaz yanından gitmiyorum


Tabi ki acı çeken tek değilim hayatta
Ama yaşadın benle dimdik durdum ayakta
Biliyorum hikâyem artık epey bayatta
Yerden göğe acı var şiirde ki dayakta
Sen iste yeter benden inan ki susacağım
Üzülmeyesin diye içime kusacağım


Boşuna dost demedim dinlemeliydin beni
Sen mutsuz olduğunda yanındaydım her zaman
Gül yüzünü sarartıp soldurmuşum ya seni
Ben asla adam satmam demedim bile aman
Üzülme sakın canım depresyondan çıkarsın
Alışkınım nasılsa suçu bana yıkarsın


Şu içme meselesi bünyeme dokunuyor
Kontrolümü kaybeder yer dibine batarım
Eğlenmene gelince çapkınlar okunuyor
Korumak için seni kaşlarımı çatarım
Sen diyorsun ki hala bu ilişki gitmiyor
Ne yapayım bu gönül istesem de itmiyor


Seni örnek almak mı işte bak bu imkânsız
Karakterim bu benim o kadarıyla avun
Adam gibi sevince diyemezler bu kansız
Rica ederim gülüm bari sevdamı savun
Hadi şimdi buyur git ayrılık varsa serde
Belki bulabilirsin döndüğünde o yerde



Buse DENİZ