8
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1201
Okunma
Aşk ateşten bir kordu değmeden yakıyordu
Uzaktı mesafeler ümidi öldürmedi
Söylenen tek güzel söz içime akıyordu
Ama şu yokluk var ya yüzümü güldürmedi
Cepte var üç beş kuruş yetmeyecek kefene
Zaten ne zaman geldi iki yakam araya
At beni de sırtına taşıdığın küfene
Lanet olsun zenginin yemediği paraya
Ey can toprak dişliyor en acıyan yerinden
Ayak tabanlarımdan, ona değen her yerden
Vuslat hayal oldu bak yaraladı derinden
Bir türlü denk gelmiyor yıldım artık eğer’ den
Yine dön dur hayale gönül onlarla avun
Burnunu şöyle kıvır sevgili başucunda
Olmayana amin de mutlu sonlarla avun
Sigaranı çek otur yanan yürek ucunda
Buse DENİZ
5.0
100% (11)
Cevap Yaz