Seni ilk gördüğümde,
Bütün bir ömür seni seyredebilirdim.
Gözlerin gözlerimde yansıyınca,
Sessiz bir çığlıkla ancak uyanabilirdim.

Yumuşak bir dokunuştan çekindim önce,
Çünkü alev saracaktı her yanımı.
İçim ısınmıştı,
Dudakların ateş gibi yakıyordu beni.
Her an beni çekiyordun kendine,
Ruhum yükseliyordu sanki seninle,
Benliğim olmuştun o anda.

Sen gökte dolaşan bir yıldız gibiydin,
Kopup gelmiştin yanıma.
Sevdalı bir yürekle geçmiştin karşıma sanki.
O günden beri sönmeyen bir ışık gibisin karşımda,
Seni her dilediğimde daha çok aydınlanıyorsun.
Yalnızlığı her mırıldanışımda,
Uzaklardan sen bana eşlik ediyorsun
Ve yalnızlığımı benimle paylaşıyorsun.

Bilmem hissediyor musun?
Aklımın merkezinde yer aldığını,
Ve silemediğim bir mühür gibi yüreğimi damgaladığını.
Seni gördüğüm o günden beri,
Mutluluk gibisin içimde.
Ve bir yıldız gibisin her gece,
Kayıyorsun akşamlarımda.
Sensizliğime eşlik ediyorsun.

Şehmus Kartal