Ben sana beni bırak git demedim ki,
Neden bırakıp gittin uzaklara?
Ben sana tek bir acı söz söylemedim ki,
Sadece kalbim senindir diyerek haykırdım dağlara.

Ben seni hep candan sevdiğimi söyledim,
Bundan başka bir şey demedim ki.
Bir canım var istersen onu da veririm dedim,
Ben hiç ama hiç kimseyi senin kadar sevmedim.

Birbirimizden çok uzaktayız biliyorum,
Ancak senin için yanan bir yürekten haberin var mı?
Geceleri uyuduğunda,
Göz kapakların usulca indiğinde,
Uzaklarda özlem içinde seni bekleyen birinin varlığını
Bilmem ne zaman anlayacaksın?

Farkında mısın?
Sen uyurken benim uyanık olduğumu.
Gecenin zifiri karanlığında seni düşünürken,
Gözlerim boşlukta seni aradığımı hiç hissetin mi?

Hani mehtabın efsunlu ışığı var ya,
Perdeyi açınca nasıl usulca giriyorsa odama,
Seni hep öyle hissediyorum yüreğimde.
Hani bir yıldız kayar ya semanın boşluğunda,
Onun gibi çıkıp geleceğini düşlüyorum aniden,
Bir meltem esintisi hissediyorum tenimde.

Bilmem sende hissediyor musun orada,
Fırtınalar kopuyor mu yüreğinde benim gibi?
Sevda yüklü kervanlara eşlik ederken,
Hüzünlenip ağlamaklı oldun mu hiç?
Geceleri uyumadan önce yatağına otururken,
Başını kaldırıp gözlerini yumarken,
Düşündün mü hiç gecenin nasıl yalnız geçeceğini?

Biliyor musun içimde hep sen varsın,
Çevremi saran hep senin hayalin,
Sensiz geçen gecelerime hep sen eşlik ediyorsun.
Seni yakından görmüyorsam da,
Gözlerinin derinliğindeki tatlı bakışlara
Ve yüzünde bana karşı beliren gülümsemeye,
Hasret kalsam da
Bil ki bana verdiğin sevgi dünyaya bedeldir.

Şehmus Kartal