9
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1125
Okunma

yüreğimizin daraldığı,
içimizin sıkıldığı ,
mantığımızın yok olduğu
o anlar var ya....
işte o anlar...
hangi anlar diye düşündüğümüzde,
hiç birinin nefes almamızın,
yeyip sindire bildiğimizin,
yattığımızda uyuya bilmemizin,
bedenimizi taşıya bilmemizin,
düşünme yetimizin
halen var olmasının yanında,
hiç bir önemi olmadığını görebilmekteyiz de.
peki nedir kabuğumuza çekilmenin sebebi?
nedendir canımızın
acı çekme isteği?
keşkeler ,acabalar ,ama’lar.
acaba yaşama bağlılık sebeplerimizi,
hayattan beklentilerimizi mi
tam bilmiyoruz?...
yoksa aklımızla ,mantığımızla
yaşamak yerine
sadece duygusallıkla mı yaşamak
kolay gelen?...
Hüzünlenmeyi istemek,
hayal kırıklıklarımız karşısında
ne yapacağımızı kestiremeyip,
umutsuzluğa mı teslim oluyoruz?...
Yoksa kendimizi mi yeterince sevmiyoruz,
paylaşmayı isteyeceğimiz
gerçek dostlara mı sahip değiliz?
Her şey düşüncede çözümlü,
hatta çok kolay...
Peşinden kocaman bir AMA
O zaman bir şey eksik ..yada fazla
iyide eksik olan NE ?
iyide varsa fazla olan NE ?
SELDA İYİEKMEKÇİ
5.0
100% (7)