0
Yorum
0
Beğeni
1,0
Puan
884
Okunma
Güneşi çökmüş o yağmur altı sabahta,
Islanan sen, üşüyen ben,
Saçlarından akan, her bir damlacık,
Daha çok sevmeme oluyor neden.
Yağmur acı veriyormuş gibi,
Somurtarak kaçarsın ya,
Su tanecikleri yüzünden süzülür,
Sen ıslak ve sen berrak;
Tahmin bile edemezsin,
Damlalar seni kaçırdığına ne çok üzülür,
Seni öyle göreyim ne olur bırak!
Aşka üşüyen o ruhunu;
Isıtmadan gidemezsin,
Bir kez düşün ki; gidersen,
Ayaklanır dört bir yan,
Dünya yıkılır;
Ve şair ölür!
1.0
100% (1)
