Nefes alamayacak kadar
Ortasındaydım yanılgılarımın.
Ağlıyordum,
Bayat bir cenaze töreninde.
Umutlarla bezenmiş bir AŞK’ın lügatına
Hayal kırıklığı deniyordu buna...
Farkındaydım üstelik.

Binlerce ölüm biriktirmiştim,
Yangınlarında yüreğimin ki;
Gitmekti adın senin.
Duymadın kan çanağı gözlerimin yakarışlarını.
Gitme sevgili!

Söylenip duruyordum kendi kendime,
Arsız tebessümler kondurup her kelimenin yanak çukurlarına,
Hala seviyor yalanlarıyla örtüyordum,
İçimde sancıyan bir terkedilişin üzerini...

Ayrılığa dudak payı bırakmışken,
Var mıydı şansım,
Yalana sığınmaktan başka...?
Yada çıkar mıydı gerçek bu hayalden?

Sussan,
Öpebilirdim sana dair düşlerimin
Dudak kıvrımlarından.

Olmadı sevgili.
Cümlelerini boğuyordun ellerinle
Kalmaya yelteniyorken sözlerin
Belli ki,
Gitmeye telaşlı ömrünü oyalıyordu.

Son verilecekti nasılsa
Türeyen kelimelerin kifayetine.

Konuşabilseydim,
Tıkamasaydı boğazımı gözyaşlarım,
Dudaklarıma mühürlü seviyorumlarını haykıracaktım.

Tükenen bir ömrün,
Son dakikalarına tanıklık ediyordu gece.
Bu nasıl bir karanlık sevgili?

Son öpücüğüne ayarlı dudakların,
Beni bekleyen bir acı olmak üzereyken
Yorgun bir sahneyi oynuyordu.
Hüzünbaz yıldızlar,
Kaçıyorlardı sevişmenin dürtüsünden.

Vurmuyordu tenine sanki hiç,
Titrek ellerime vurmuyordu ayışığı,
Yansırken gözbebeklerinde...

Aşk,
Kan kaybediyordu.
Tüm sevişmeler ağır yaralı...
Hep bir adım ilerimizde,
Yürüyor umarsız ayrılık.

- Gitme!
Demeye kalmadan,
Şehrin ayrı sokaklarına
Sapmıştı bakışlarımız.

Bir daha hiç bir vedaya "dur" demedim.
Anlamsızlığa bırakıverdim kendimi.
Kıyısında sesinin...

Beni anlatamadı hiçbir kelime.
Bu hikayeden düşen üç nokta
Yakışmadı sonra...
Hiçbir aşkın sonuna.

...

Düşten Adam

Kıymetli seçki kuruluna ve Seval Akkuş arkadaşıma tekrar tekrar teşekkürler.

Şiir ve yazılarına döktüğü kelimelerini hayranlıkla takip ettiğim sevgili şiir dostu, mis duygulu Seval AKKUŞ (profil.edebiyatdefteri.com/sevalakkus/) düzenlemesi. Kendisine sonsuz teşekkürlerimle.