Hani sevgilim beni hiç bırakmıyacaktın
Hani ömür adında bir kızımız olacaktı
Şimdi nerdesin sevgilim
Nerdesin
O ellerimi ısıtan ellerin
O yüreğime dokunan yüreğin nerde şimdi

Hani sevgilim ben senin herşeyindim
Sende benim ömür göçeğimdin
Sensiz doğruyla yanlış arasında yamalarım gözüküyor sevgilim
Senin birkere adını yüreğime yazdı bu kalbim
Adını aşk koydum senin
Sen aşk’sın sevgilim
Benim aşk’ımsın

Hani sevgilim yüzüme dokunduğunda dünyalar senin oluyordu
Hani gözlerimde kendini buluyordun
Şimdi resmini çizdiğim kalbimde
Yokluğunu buruşturup yastığımın altında saklıyorum sevgilim
Başımı her koyduğumda o sensiz yastığa
Beynimden defalarca yalnızlığımla vuruluyorum
Defalarca gözlerimden yaşlar yanağımdan kalbime süzülüyor
Defalarca gözlerim kanıyor sevgilim
Gözlerim kanıyor
Yüreğim acıyor sevgilim
Yüreğim acıyor

Hani sevgilim ellerini tek benim ellerim ısıtıyordu
Şimdi o ellerini kim ısıtıyor sevgilim
Kim o ellerine dokunuyor
Kim o benim olan dudaklarına dudaklarını sürüyor
Ve kim o tenine tenini sürüyor sevgilim
Seni sevmek, ekmeği nimet gibi bilmektir sevgilim
Günahsızca helal etmektir namusuna
Seni sevmek, Allah’a el açıp dua etmektir
Günahsızca, çıkarsızca yüreğine sevap ekmektir
Seni sevmek beklemektir sevgilim
Ömrümce seni bekliyorum
Nerdesin sevgilim
Nerdesin

İbrahim DALKILIÇ