bazen
sus yapışıp kalıyor dudaklarıma
konuşsam öleceğim
sessizlik veba

içimi yarıp
damarlarımda dar ağacı kuruyor bildiklerim
bilmemezlikten geldiklerimse
habercisi kıyametin

ölüm var işin ucunda ölüm
üstelik
toprağa değmeden elim...

’’şu sevda dedikleri zormuş be gözüm’’

başka bir surete dayanınca yüzüm
yüzündeki köşeleri arıyor saklanmaya
olmuyor
mızıkçılık ediyor yüzün
hiçbir çizgisinde barındırmıyor

şimdi desemki
git
kal gelecek yüreğime
bayram çocukları ağlayacak ardımızdan...

neye sitem etsek kendimizi vurduk sonunda
bir kaç beden büyük geldi
üstümüze aşk
büyürüz sandık
sandıklarda sakladık umudu
ve
yangın çıktı.. yandık...


illegal bir örgüt üyesi hüzün
en çok gözlerinde pusu kurar gözlerime
yolum sana düşer
zaman
sensizliğin ertesine...

sonra
durur saatler
akrep yelkovanı sokar önce
pis bir hiçlik kokar hayat
ölürüm
ölürsün
ve ölür aşk...