10
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1891
Okunma
Hüzün kara bir güneş parlıyor afaklarda
Susuz kaldı denizler kenarları hep cidar
Ayrılık hükmü ağır asıldı şafaklarda
Çakılları beledim yattığım yerler sidar
Vurma yüze aydınlık gözlerim dayanmıyor
Bu sevda ölümüne sabaha uyanmıyor.
Dağlar taşlar sızladı duyulan ufak damla
Bir ceylan tökezledi suya inen tek yolda
Canı dişine taktı gözlerinde bir gamla
Artık yara belllidir istenen oldu solda
Çarmıha gerilirken duygular feryat figan
Gülüyordu bana aşk sanki meşk çaldı çigan.
Durulurken dalgalar gönül denen kıyıda
Sessizlik hüküm sürer yola çıkan gemide
Anahtar unutuldu umut denen kuyuda
Yalnız yürek yüklendi gizli kalan gamıda
Rotası belli değil yola revan kılındı
Başta yalnızlık tacı elinde tek kalandı.
cidar: duvar
sidar: ağaç gölgesi
LAVİNİA
5.0
100% (12)
Cevap Yaz