Bilmediniz
Anadolu’nun bir köyünden
Sessiz sedasız yollara düştüğümüzü
İçimizde vatan aşkı henüz filizlenirken
Gençliğimizi emanet ederken
O nazlı hilâlin gölgesine
Sevdiklerimize kısık bir sesle elveda derken
İçimizde bir volkan gibi yükseliyordu
Bir memleketin aşkı

İki satır bir mektubun içine
Ya da mahalledeki bir duvara
Elveda yazıp
Kimi kez gözü yaşlı bir eş
Kimi kez bir anne ya da baba
Kardeş, bacı, yâr bırakarak
Arkamıza bile bakmadan düştük yollara
Yeşil bir elbisenin altındaki
Kudretimiz titretirdi dağları
Sesimizdeki gürlüğümüz
Yakınkılanırdı dağlarda

Ayak seslerimizle yer gök inlerdi
Yüzümüzden akan terle sulanırdı toprak
Ağzımızdan çıkan tek bir söz
"Vatan canım sana feda"

Gece yarıları
Çıkılan görevlerde
Sırtınızı bir kayaya yaslayıp
Seyrederken gökyüzünü
Uyku ağırlaşırken gözlerinizde
Karlar içindeki ayağınızı hissetmeden
Tutulan nöbetlerde
Sevdiklerinizin sesiyle irkilirsiniz bir an
Çepe çevre sarmıştır kahpe bir pusu
Mermiler yarasalar gibi üşüşürken üzerinize
Çığlık sesleri silah seslerine karışırken
Göğüs göğüse çarpışırken
Deli bir fişek
Koparır sizi en sevdiğinizden

Öyle bir candır ki sizden koparılan
Kucağınızda gözlerinizin içine bakarak can verir
Yırtılır gözünüzdeki karanlık bir an
Ilık bir damla gözyaşı süzülür yanaklarından
Bir tatlı tebessümdür gördüğünüz o an
"Yer yarılsa da ben girseydim" derdiniz

Çivilenip kalıyorsunuz sanki olduğunuz yere
Can pazarı kuruluyor figânsız gecelere
Ütünüzde ağır bir vebal
Her yer barut ve kan kokuyor
Telsizlerde yükselen sesler bir biri ardına
Sonra gecenin izlerini silen
Hafif bir alaca karanlık
Güneş yükselirken tepelerden
Her yer darmadağınık

Ya sonra
Bayrağa sarılı bir tabutu uğurlarken
Meçhul bir memlekete
Bir annenin feryadı sanki kulaklarınızda
Ya da öksüz bir yetimin öylece bakakalışı
Sonra boynu bükük bir uğurlama
İçinizde açılan
Kapanmaz iyileşmez bir yara
Şimdi kalkıp sözde barış diyorlar
Ben mi başlattım bu savaşı
Kalanlara selâm olsun....
VATAN SAĞOLSUN..!

celalkeklikci