Kendini taşmış sanma, kalbimin köşesinden;
Yatıp kalkıp adını, anmadıysam öleyim.
Ömrüm sensiz solsa da, yokluğun ateşinden;
Gece gündüz aşkınla, yanmadıysam öleyim.



Adın dilimdedir hep, söyler dururum her an;
Sevdan alnımda yazgı, silgi silemez inan;
Rahmet yağsa bin kere, yalnız senin aşkından;
Fenafillâh suyunda, yunmadıysam öleyim.



Vefasızlık diz boyu, böyle böyle eririm.
Dostlar barikat kursa, yine seni ararım.
Ağlar, sızlar, dalarım, hayalini kurarım.
Yalan dolu, sözüne; kanmadıysam öleyim.



Âlem söylerdi; boştur, sevda denilen illet,
Hasretin vuslatı yok, sensizlik büyük zillet,
Toprağım, suyumsun sen, kalbimde oldun millet;
Başımın üstünde taç, sanmadıysam öleyim.



Eline ne geçecek, beni dosta karayıp,
Suizan tarağıyla, saçlarımı tarayıp,
Bir serçe gibi uçup, dalın kolun arayıp,
Nereye gidersen git, konmadıysam öleyim.




Neşe CÖMERT
25Nisan2013