Gözler, mahzun ve kederli, utangaç, Geceleri karanlıkta ağlıyor gizli, gizli sessiz, sessiz. Çocukları ve eşi görmesin diye üzüntülü, mahzun, kederli Ağlıyor, ağlıyor o ağlıyor şehir ağlıyor gökyüzü ağlıyor. İnsanlar yataklarında rahat uykuda o ise ağlıyor gökyüzü ve şehirle Şehir ağlıyor; bu kadar vicdansız ve duyarsızlıklarla beraber olduğu için Gökyüzü ağlıyor, feryatlar duyulmadığı için. Çocuk ağlıyor baba ayakkabım delindi yenisini al diye. Baba çaresiz, mahzun, kederli üzüntülere gark olmuş, Hasta ve yatalak, eşi ancak kendisine bakmakta Şehir ağlıyor günahına, gökyüzü ağlıyor, baba, anne, çocuk ağlıyor. Herkes suskun, kulaklar kapalı, gözler kapalı, gönüller mühürlü. Duygu ahlakı yoksun, duygu alışverişi mahzun, duygu ayağı kırık, Dertler, sıkıntılar coşmuş, duygu sezgisi virane, duygu tonlaması sessiz,boğulmuş…… Yollar kapalı, yollar çitle çevrilmiş, dikenli ulaşılmaz, çığlık çığlığa sessiz feryatta . Bir yağmur ve gökyüzü anlıyordu ve sağanak, sağanak yağıyordu bahçeye. Bahçede açan çiğdem, yemlik, dereotu açtı bolluk ve bereketi ile kucak, kucak, Koştu insanlar öbek, öbek tadını almak için… Artık şehirde ağlamıyordu günahı için, gökyüzü de babada, annede çocukta. Tüm evrenden önce evlerinde güneş açmıştı, mutluluk için sevinç için yaşamak için. Duygulu komedya, oynanıyordu artık evlerinde, gözlerinde, dudaklarında, Bahçelerinde… MEHMET ALUÇ
Paylaş
Beğenenler
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gözler, mahzun ve kederli, utangaç, Geceleri karanlıkta ağlıyor gizli, gizli sessiz, sessiz. Çocukları ve eşi görmesin diye üzüntülü, mahzun, kederli Ağlıyor, ağlıyor o ağlıyor şehir ağlıyor gökyüzü ağlıyor. İnsanlar yataklarında rahat uykuda o ise ağlıyor gökyüzü ve şehirle Şehir ağlıyor; bu kadar vicdansız ve duyarsızlıklarla beraber olduğu için Gökyüzü ağlıyor, feryatlar duyulmadığı için. Çocuk ağlıyor baba ayakkabım delindi yenisini al diye. Baba çaresiz, mahzun, kederli üzüntülere gark olmuş, Hasta ve yatalak, eşi ancak kendisine bakmakta Şehir ağlıyor günahına, gökyüzü ağlıyor, baba, anne, çocuk ağlıyor. Herkes suskun, kulaklar kapalı, gözler kapalı, gönüller mühürlü. Duygu ahlakı yoksun, duygu alışverişi mahzun, duygu ayağı kırık, Dertler, sıkıntılar coşmuş, duygu sezgisi virane, duygu tonlaması sessiz,boğulmuş…… Yollar kapalı, yollar çitle çevrilmiş, dikenli ulaşılmaz, çığlık çığlığa sessiz feryatta . Bir yağmur ve gökyüzü anlıyordu ve sağanak, sağanak yağıyordu bahçeye. Bahçede açan çiğdem, yemlik, dereotu açtı bolluk ve bereketi ile kucak, kucak, Koştu insanlar öbek, öbek tadını almak için… Artık şehirde ağlamıyordu günahı için, gökyüzü de babada, annede çocukta. Tüm evrenden önce evlerinde güneş açmıştı, mutluluk için sevinç için yaşamak için. Duygulu komedya, oynanıyordu artık evlerinde, gözlerinde, dudaklarında, Bahçelerinde… MEHMET ALUÇ.
Sosyal içerikli güzel bir şiir, ağlayan çokken gülmek ne yarar getirir insanlara yüce Mevlanın bütün kulları eşit, bütün bu nimetlerde insanlık için olduğuna göre dağılımı da eşit olmalı evet haksızlık yapmamalı insanlar yoksul ve fakirde hakkını almalı şiiriniz anlamlı ve güzeldi.Dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.