gözlere ziyan bir puslukta
bulut bulut boşlukta
basar geçerim yolları
karanlıklar yine puştlukta

soluduğum tütün kirinde
duman dumansın içime
vardiyalı soluma uçurumlar döşeniyor
nöbet telaşındayım yine

halka halka yayılıyorken hasret
dağ dağ büyüyorken haset
bu kaçıncı olasılık
bu kaçıncı olmazlık
bu kaçıncı ihanet

ey çocuk cıvıltılı deli dolu sarhoşluğum
sübyan bir yalnızlık düşüyor kirli güne
birazdan kabaracak deli dolu bir öfke
rutine kesmiş heybemde
aynı arzuyla çatlayacak mesafeler
yine tuz buz olacak gece

yıldızlar düşecek
kelebek ömrü suskunluğuma
solarken yaprak
yarılırken toprak
bıçak ağzı bir küfür basacağım
kendini gizleyen ırmaklara
ana avrat döşeneceğim
kabullenilmiş ne kadar ezber varsa

çatlatırken kulakları
pası düşecek tetenoz acılarımın

ey kağnı gıcırtılı inlemelerim
ey göğü çizen doğumlu sancı
bu zülüm ne zaman bitecek
bu vurgun kaçıncı

ey dağ dağ büyüyen üşümüşlüğüm
çöl yangını sevdam
zemheri ağzı üşümüşlüğüm
bıçak ağzı kavgam

kurşuna dizin öksüz yanımı
aynı damardan kanasın ellerim
ayrı renklerden karalı
aynı bedelden tutsak
ayrı berdelden yaralı

kaç mevsimdir kanayan yanıma sindim
kaç iklimdir ağlayan yanımı sildim

ey eteğimde küsmüş
ustura ağzı taşlarla örülü dilim
bu kaçıncı kundak sarma
bu kaçıncı ölüm

hasan polat