Hâli isbat derdinde yok sıfatlı çokluklar
Beslerdi yalnızlığı belki de milyon kere
Karanlık perdelerle kapanınca ufuklar
Süslerdi atlasımı bir çift mavi pencere


Ne periye benzerdi ne de külkedisiydi
O gizemli duruşu bilmezdim neyi saklar
Bir masal dünyasının fotoğrafı gibiydi
Başıboş duyguların dolaştığı sokaklar


Gözlerinde saklanan nehirle buluşunca
Hayaller ormanının yeşillenen buğusu
Kaplardı gökyüzünü bir uçtan diğer uca
Kaybolurdu güneşin batısıyla doğusu


Kaderse düğümleyen çözer mi akl-ı selim
Ceylanın yurdu olur bir avcı kulübesi
Kaçmayı düşünmezdi kalbi kalbine teslim
Ezelden imzalıyken bu oyunun sobesi


Unutup birgün ben de müzmin ıssızlığımı
Dalıverdim sulara henüz çıkmadan izin
Çözmeye niyetlendim bozup sessizliğimi
Bir yakamoz misali imlâsını denizin


Ne efsun takınırım ne de yüzümde maske
Ne de düz bilinene katabilirim eğim
Olmasaydı yüreğim değer mi bunca riske
Yalnız onunla mâlum benim nâçiz kimliğim


Zamanın cilvesiyle eskidiğinde oluk
Değiştirirmiş sular yol bulduğu akağı
Temenni olsa bile iki cihanda dostluk
Yer bulur mu bilemem bu masalda buzdağı


....