0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
707
Okunma
Belki en son ben binerim;
Senin gönül vagonuna,
Sıkış pıkış olur, arkada olurum,
Bir umut benim için gönlünde ölürüm.
Belki bir durakta sen beklersin bugün,
Yetişeceğin bir iş vardır,
Ne bileyim; gideceğin bir yer,
Bütün durakları gezerim,
Bütün otobüslerin peşinden koştururum;
Bir umut benim için gözlerini görürüm.
Belki bu akşam cama çıkarsın,
Yada balkona,
Evini bilmiyorum, yazıklar olsun bana!
Hava almak için pencereni açarsın;
Daralmışsındır yada kaçarsın,
Ne bileyim; sigaranı içersin,
Bir umut benim için evini öğrenirim.
Belki bu sabah fırına gidersin;
Ekmek almak için, sıcağından,
Her gün ayrı ayrı fırınlarda nöbet tutarım,
Fırınlarda yatar fırınlarda kalkarım,
Un olurum, susam kokarım,
Esnaf ile konuşurken, sen;
Bir umut benim için be kadın!
Sesini duyarım.
5.0
100% (1)
