4
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
852
Okunma
Ayrı ayrı hiç oluruz, yıkılır yok oluruz demiştin.
Yok oldum... kimsenin uğramadığı karanlık sokaklardaki evler gibi kalbim.
Işıksız, neşeşiz karanlık odalar gibi gözbebeklerim.
Gözlerime dokunan hiç bir gözün anlamı yok.
Sözlerimi tamamlayan hiç bir sesin kavramı yok.
Kavramsız kaldım, uğultunun etrafında dönen kör bir yankıyım.
Yok oldum.
Bu cümleleri kurarken dahi buruk yüreğim.
Parmaklarım titriyor doğarken kelimeler.
Can çekiştiriyorum nefesime, doğmadan ölüyor kalp sesim.
Cümleler zift, kurşun, duman karası... şiir doğuyor, şiirler ölüyor.
Cümlelerimde gizli bir sen varsın.
Asimile, köle yüreğime rağmen. Sen...
5.0
100% (4)
Cevap Yaz