"Bitanem biliyo musun kızlar küçükken babaya aşık olurlarmış,
Erkekler de anneye..." demiştin.
Evlenmeden ve hatta nişanlanmadan boşandık.
Kızımızın adı söz parmağımda kaldı, oğlumuzun ki de seninkinde.
Şiddetli geçimsizlik falan da değildi bizimkisi.
Anlaşarak da boşanmadık.
Hatta biliyor musun hakim karşısına bile çıkmadık.
Bir sürü iftiraya, yalana dolana harcandık.

Oysa ne güzel hayallerimiz vardı.
Bu sene ben önce bir iş bulacaktım hemde kadrolu devlet kapısı.
Bana işsiz diyen ablanın çenesi de kapanacaktı.
Namaza da başlıycaktım;
Sana daha söylememiştim bunu ama geçen çarşamba takke bile almıştım.
Küfürü azaltıp siniri komple bırakacaktım.
Sense hanım hanım okuyup 4 sene sonra hemşire olacaktın.
Tabi bu süre zarfında sizin okulun oradaki mekanda;
Her zamanki gibi menemene ekmek banacaktık.
Gerçi bu aralar askeri sınavlar için ben ekmek yemiyordum ama
Sınavlardan sonra acısını çıkaracaktım.
Sonra geçen günki gibi tavla oynuycaktık ben zar tutacaktım.
Seni sinir edip o tatlı haline doya doya bakacaktım.
Bazen Serçoban’a bazen de Ar Sinemasına gidecektik.
Ne biliyim mesela bu değil de öbür haftaya seni sülalemle tanıştaracaktım.
Gene annemizi ortamıza alıp gıdıklayacaktık.
Geceleri gizli gizli telefonda ben sana şiir okuyacaktım.
Ve 4 sene dediğin çabucak gelip geçecekti.
Ve de ben seni işte tam 4 sene sonra Allah’ın emriyle babandan istiycektim...

Oğlanların adını ben kızlarınkini de sen koyacaktın.
Ben en az 6 çocuk istiyordum.
Sen bu duruma ne zaman desem gülüyordun.
3’ü kız 3’ü de oğlan olacaktı.
Oğlanlar bana kızlar da sana benzeyecekti.
Ama ne olursa olsun ilk kızımızın adı İlayda,
İlk oğlumuzun adı da İlbey olacaktı.
Sonra paramızı çarçur hiç etmiycektik, bir sürü ev alacaktık.
Çocuklarımız rahat edecekti.

Aslını sorarsan şimdi ne şiir yazasım var
Ne de yaşayasım...
Ne güzel bir gün göresim var ne de haklı olduğumu sana kanıtlayasım...
Küfür etmek bile istemiyor canım yemin ederim.
Ablan hakkımda ne dediyse hepsini kabul edesim,
Hepsini ben yaptım diyesim,
Dünyada ne kadar kötülük varsa hepsinin suçlusu benim diye bağırasım var.
Yemin ederim ilk defa sigara içesim,
Ne biliyim böyle şarap marap ne bulursam zıkkımlanasım,
Gidip bi yerlerde sızasım,
Böyle Allah’ın cezası bir adam olasım var...

Hani filmlerde olurya;
Böyle adam aslında suçsuzdur ama sevdiği kadına çok kızmıştır
İdam cezasına mahkum edilmiştir
Ve hakimin karşısında bırak kendini savunmayı,
Bir tek kelime etmeden susarya.
Yemin ederim idama çarptırıldım şu an ve bir tek kelime edersem;
Seni bir daha görmek bana nasip olmasın...
İşte bu yeminim için,
Yani bu yeminim kabul olmasın diye
Ve yani seni bir daha görebilmek için;
Seni bir daha göreceğim güne kadar bir tek canlıya bile konuşmuyacağım...